ไม่ว่าจะทำการงานใดๆ หรือดำรงชีพ ถ้าไม่ใช่พ่อแม่ ญาติมิตรสหาย ก็ยากที่จะพึ่งพากันได้ ครั้นตอนเวลามั่งมีเงินทอง มิตรสหายมากมาย แต่ครั้นเวลาอับจนหนทาง จะหาพึ่งใครก็มิได้ จะพากันหายหน้าหายตาไปกันหมด เพราะต่างคนก็ไม่อยากหาเหาใส่หัว อาจเพราะพวกเขาก็ลำบากเหมือนกันอยู่แล้ว
ทางออกเดียวก็คือ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน เป็นสัจจะธรรมของโลก อาจจะไม่ใช่เวลาอันง่ายหรือรวดเร็วนัก เมื่อเจอปัญหาใดๆ อาจเจะป็นแรมปี..... กว่าจะแก้ปัญหาไปได้ด้วยตนเองเท่านั้น.......
ก่อนที่จะเรียกร้อง หรือ ร้องขอความช่วยเหลือจากใครๆ.........เป็น โลกนี้มันโหดร้าย ไม่มีทางที่ใครจะมาดูแลเราได้ตลอดเวลาของช่วงชีวิตหนึ่ง
ทำเองได้ก็ทำไปก่อน ถึงหนทางวันนี้จะไม่ราบรื่น แต่อย่างน้อยมันก็ได้ทำ
"ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น